Tarzan and Jane back out of the jungllllle!

Fawaka mensen?

Nou ik en al even niet meer op internet geweest en eigenlijk miste ik die hele luxe ook niet. Maar toen ik net keek op mijn site zag ik dat sommigen al 3 keer gereageerd hadden en toen merkte ik hoe lang ik al niets heb laten horen. Ik zal je uitleggen waarom....

Mijn stage is goed afgerond... De beoordeling van mijn mentrix met spellingsfouten mag er zeker zijn (uhum)... maar de afsluiting met de kinderen was te gek!! Wow wat zijn die kinderen geweldig! Ik heb veel gefilmd de laatste dag en de juffrouw mij ook! Toen ik als afsluitingsspelletje met de kinderen de vlag van Suriname met ballonnen liet maken en ze probleemoplossend liet denken, wat ze moeilijk vonden, zag ik ze zo leuk bezig! Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen... je hebt net binnen een paar weken iets opgebouwd met de kinderen, je zit in het ritme en weet ze met goede, betekisvolle lesjes te stimuleren en motiveren, ga je alweer weg... en vallen de kinderen terug in hetzelfde ritme! Nou ja ik heb een leuke stageperiode gehad!

Daarna volgde een Winti Preh. Dit is een feest waarbij de creolen, geesten oproepen. Ze lopen in geschikte kleding in een cirkeltje rond 1 paal... dit doen ze op muziek van trommels, drums en sambaballen. Doordat de mensen zich zo richten op de muziek en het in 1 tempo lopen rond de paal, kunnen sommigen in trance raken.... Ja ja Anne... dream on dream on met je verhalen. Ja ik wilde het ook niet geloven, maar wilde het zelf ervaren en meemaken om te zien of het echt waar was. Ilse en ik liepen met een gewaad rond onze heupen, gewoon mee in de kring en we keken onze ogen uit! In de kring kreeg er al iemand een Winti. Deze raakte in trance. Ze worden hierin begeleid door een medicijnman/vrouw. Deze geeft ze allerlei kruiden en drank om ze veilig in trance te houden. Degene die in trance raken gaan echt raar doen... op en neer bewegen, heel rustig een slang na doen, op de grond stuiteren.... niet normaal! De mensen uit de kring omhelsen diegene om er voor te zorgen dat de Winti dan goed is. Dit hebben Ilse en ik niet gedaan. Wel keek ik eens goed naar die mensen die een Winti kregen en je ziet dat ze er wel zijn maar met hun gedachte en gevoelens ergens anders. Ze kijken heel strak en horen nog wel de muziek dus dansen ze nog verder op het ritme. Nou dit maakten al echt veel indruk... maar aan het einde van de avond toen was het echt winti winti geblazen! Heel veel mensen om ons heen kregen een winti... een aantal mensen veranderden in dieren: een vrouw -> tijger! Very Scary als ze zo voorbij komt lopen als een tijger! Ook kregen de mannen een agressieve bui... maar toch doen ze de mensen dan niets! En maar verder dansen en lopen op het ritme van de muziek.... ik wist niet wat er gebeurde!! Ik kan het nog zo goed uitleggen, maar je zult het op de film wel te zien krijgen! Gelukkig kregen we genoeg uitleg door een man die met ons daar was, onder het genot van een kippenpoot, bloedworst en andere rare ingewanden van dieren! Heerlijk.... uhum, de stamppot van mijn moeder is dan toch echt 10 keer beter! Anyway, er blijkt toch wel echt iets te zijn tussen hemel en aarde....

Oke en nu de trip die we gemaakt hebben! Zooohoooo! Echt ik heb nog nooit zo'n gave trip gemaakt in mijn leven! We zijn in een gebied geweest waar nog nooit eerder toeristen geweest waren. We waren dus de eerste toeristen en werden als proefkonijn gebruikt om te kijken of deze toer te doen zou zijn in de toekomst. Eerst zijn we met de bus naar het Brokopondomeer geweest. Na een leuke ontmoeting met 7 boslandcreolen langs het water en een heerlijk parbo biertje zijn we doorgevaren met het korjaal naar het eiland waar we de eerste dag zouden verblijven. savonds gezellig gitaar gespeeld en de volgende dag zijn we vroeg opgestaan om te gaan varen naar het gebied waar geen toeristen komen. Met een korjaal hebben we door smalle kreken gevaren! Erg mooi! Het in een korjaal zitten word je echt niet zat! Je kijkt je ogen uit! Al helemaal als de gids in 1 keer een kaaiman aanwijst!! Woooooow! gaaf! We vaarden een stukje terug om dichterbij te kijken en gooiden een stok maar dat beest reageerden niet echt.... hij wacht zijn juiste moment af! Ilse en ik allemaal opletten op de kant en in het water maar we zagen verder niets. Dus wij vroegen waarom wij het niet zien en zij wel??!! JE MOET GEWOON GOED KIJKEN! Kijk een kaaiman en hij wijst er zo weer 1 aan! Wow echt gaaf! Daarna hebben we ook een toekan gezien... geweldig mooie vogel zeg! Goed aangekomen in het dorp van de gouddelvers waar alleen Brazilianen wonen, hebben we uitgerust en overnacht. De volgende dag zijn we gaan lopen. 30 km! Backpack, overlevingspakket met voedsel en een bonk energie! We liepen over paden waar je eigenlijk niet goed kunt lopen. Met een kwat rijden ze dit wel, maar lopend zak je en glijd je tot je nek in de blubber... tja en dat is dan ook gebeurd natuurlijk bij Anne Klinkenberg. Vet onderuit gegaan, kleren tas en alles smerig. Nou ja, voor die boslandcreolen en die Brazilianen hoef ik toch niet lekker te ruiken en er leuk uit te zien!! Onderweg kwamen we een bushmaster tegen... 1 van de giftigste slangen die er bestaan. Als je daardoor gebeten wordt, ben je binnen 2 dagen dood! Gelukkig hadden we 2 flinke gidsen bij met een pistool en hakmes en we hebben de slang VERMOORD!! OH MY GOD! Tja voor je eigen gezondheid he?!! Als ik voorop had gelopen had ik die echt niet gezien.. Oke veel gerust en ook veel doorgelopen, eindelijk aangekomen bij een goudzoekersdorpje van de creolen! Wat stonden die mensen open voor ons!! Ze hoorden dat we er aan zouden komen via radiocontact, wat overigens nodig is voor als er iets gebeurd. En ze keken vol bewondering ons aan dat WIJ 2 BAKRADAMES , dit zo doen. Wat een geweldig groot verschil zie je dan tussen twee volken: Brazilianen die denken dat wij komen om met hen naar bed te gaan of Boslandcreolen die ons bewonderen voor het lopen en daarna als nog graag met ons naar bed willen gaan!! hahaha! Die mannen in die dorpen zijn het niet gewend om vrouwen tegen te komen! Volgende dag zijn we weer verder gelopen en hebben we een minder grote afstand afgelegd -> 17 km. Er heeft nog een babyaapje op mij gezeten en piste heel mijn arm onder! Heerlijk om de smerigheid en stinkzooi te bevorderen! We hebben die avond in de jungle geslapen. Zelf een kamp opgebouwd, door bomen te kappen, zeil te spannen, hangmatten op te hangen, kampvuur te maken en een waslijn te maken voor die stinkende kleren! Wat geweldig om te koken op een kampvuurtje en te luisteren naar al die dierengeluiden om je heen! Super! Het is echt onbeschrijflijk. Ik zit met Ilse gewoon op een vuilniszak op de grond in the middle of nowhere in de jungle te luisteren naar wat er om ons heen gebeurd.... slangen, kikkers, brulapen, vogels, krekels... GAAAAF!! Toen we savonds zijn gaan slapen, bleek er snachts een gordeldier onze rijst op gegeten te hebben! De gids had hem gezien maar heeft ons helaas niet wakker gemaakt! Damn! Goed weer gepakt en gezakt zijn we op pad gegaan om nog 10 km te lopen naar de Tapanahonierivier. Dat was maar 10 km... oh eitje vergeleken met de andere twee dagen... Toch is het afzien met die rugzak, soppende schoenen en een felle zon op je kop! Verder hebben we bosnegerdorpjes bezocht en wat eilanden in de omgeving. Het is geweldig gaaf hoe snel je je aanpast aan de omgeving. Ik was me aan het wassen met een emmer regenwater en Ilse zit naast me te plassen.... Als het regent? Geen nood we nemen in de regen gewoon een douche en we wassen elkaars haar wel!! Ook ben ik me tanden aan het poetsen tussen een bosneger die in zijn blote pielewieps zich aan het wassen is... heel normaal hoor!! Door onze erg goed ervaren gids van 21 jaar, zijn we deze week van 7 dagen en 6 nachten erg goed doorgekomen! Veel was improviseren maar ik ben er gewoon nog jongens!! Er is nog zoveel meer gebeurd maar dat zal ik allemaal nog vertellen en laten zien met de film en foto's.

Toen ik terugvaarde van deze geweldig mooie trip van lieve mensen, mooie natuur en dieren kreeg ik tranen in mijn ogen....
Wat zal ik dit gaan missen in Nederland!

Nou nog een weekje jongens! 14 mei vertrek ik alweer naar huis. Nadat ik vandaag al mijn kleren met de handgewassen heb, gaan we deze week mooi afsluiten hier in Paramaribo. We spreken met al onze Surinamevrienden nog een keer af, lekker nog wat relaxen en dan zit het er echt op hier in Suri! Het eerst volgende berichtje laat ik achter als ik zondag 15 mei thuis ben gekomen. Dus jongens: toi toi en tot snel weer!!

Dikke zwarte negerkus die afgeeft: ANNE