De vogeltjesdans

Trip naar boven Suriname.

Het vuil van holi paqua is er nog amper af of we zitten al weer helemaal onder de modder van het binnenland. Afgelopen weekend zijn we dus op trip geweest voor 4 dagen naar Boven Suriname. Dit ligt niet boven Suriname maar boven de rivieren die daaronder ontspringen. Dus ten zuiden van Paramaribo. Goed met de bus op weg 4 uur rijden en daarna overgestapt in een korjaal om verder te varen. Ideaal die bootjes. Laag op het water, schuin aflopend, dus je valt zowiezo nooit uit de boot. Je kunt goed dwars door golven, zonder dat de boot begint te klapperen op het water (uhum, toch een betere uitvinding voor op het water dan een speedboot). We kwamen al langs allerlei bosnegerdorpjes, deze liggen allemaal langs de rivier. Vrouwen, kinderen zag je wasjes doen, pannen schoonmaken en zichzelf wassen. Ze kennen het woord top-less ook in Suriname! Ze zijn nog best goed bij, vooral de vrouwen (wat een hangtietzwijnen! Hihi). Als je over de rivier vaart, heb je overal om je heen groen, groen en groen. Geweldig mooi om te zien wat voor verschillende bomen je zoal ziet langs een rivier. Alle planten en bomen groeien langs elkaar en door elkaar. Super! Na een uur varen kwamen we op een vakantieoord: Djemongo Menimi. Dit is een opgezette vakantiegebied met allemaal hutjes door onze bootsman: Mantje! Mantje woont zelf ook op dit eiland, met 1 van zijn vrouwen en kinderen. Ja ja, het is daar trouwens heel normaal als een man meer dan 1 vrouw heeft. Het woord vreemdgaan kennen ze in het binnenland ook echt niet. Als je als man bijvoorbeeld 7 vrouwen hebt, nou dan ben je THE MAN!! Als je dan ook nog eens alle vrouwen met de kinderen die je hebt 'opgewekt' kunt onderhouden, zo dan sta je hoog aan de top. Die vrouwen vinden alles goed....

Ook hebben we het opperhoofdfeest meegemaakt in 1 van de dorpjes langs de rivier. Vele mensen vanaf het binnenland en vanuit heel Suriname kwamen naar dit feest. Twee jaar geleden was er een Granman overleden. Dit is een man die over alle bosnegers heerst. Na een jaar is deze begraven. Maar hij is niet dood..... sssttt....hij slaapt nu! Tot dat de volgende Granman weer gaat slapen, dan kun je die pas dood noemen. Heel ingewikkeld allemaal maar erg traditioneel hoe we het meemaakten daar! De President van Suriname zagen we ook: Venetiaan. Savonds begon het feest. Een groepje vrouwen begon allerlei Saramacaanse liedjes te zingen en te klappen. Voorover gebukt, handenklappend, zingend, riepen de vrouwen dat alle mensen moesten komen vanuit de hutten om het feest mee te gaan vieren. Toen ik begreep waar ze mee bezig waren, zong ik voor de grap het liedje: Kom erbij. Uit de film Belle en het Beest. Okee, in 1 keer stonden tientallen grote uitgepuilde bruine ogen mij aan te kijken.... oke. Toen werd ik er bij geroepen door het groepje vrouwen... bleek dat ik mee mocht doen me t dansen en zingen om de mensen vanuit de hutten te roepen voor het feest... Maar ja ik dacht ik moet dat lied nog een keer gaan zingen. Dus ik uit volle borst voor tientallen bosnegers: Kom erbij, kom er bij , zet je zorgen maar op zij.... Goed zo Anne! WAY TO GO GIRL!! Er kwamen in 1 keer veel mensen kijken, dus het werkte wel! Het is gefilmd, dus jullie zullen het terug zien! Er werd heel de avond en nacht tot in de vroege ochtend gedanst, gezongen om de rauw af te sluiten. De nieuwe Granman, mocht niet meedoen. Wel hebben we deze gezien en gesproken. Een man die we in het dorp tegenkwamen komt ook uit Nederland en in zijn familie wordt er elke keer een nieuwe Granman aangesteld. Wij mochten hem ontmoeten! Dit is een hele eer dat je met 6 bakravrouwen, blanken, de Granman mag ontmoeten en spreken! Hij stelde het zeer op prijs want hij vindt het goed dat wij als blanken ons interesseren in de Saramacaners. Dit maken zelfs de mensen die daar vandaan komen niet eens mee! Onze gids Marcel was erg trots op ons en vond het zelf ook een hele eer. We zijn ook nog op de foto geweest en dat was super! 's nachts weer in de korjaal gestapt om terug te gaan. Komt er in 1 keer een vrouw mee lopen naar de boot. Mantje gaf haar een zak met een plantje... Goed zo Mantje, weer een vrouw gescoort! Hij wil MACHO laten zien dat hij voor haar ook kan zorgen, dus geeft hij alvast een plantje. Vanaf toen noem ik hem Mantje plantje! Omdat we snachts op de boot weinig zagen en de rivier vol ligt met keien en rotsen, moesten we de hele tijd uitstappen in een dorpje, naar de andere kant lopen en weer verder met de korjaal. Tja best leuk om snachts 3 bosnegerdorpjes te bekijken! Niemand kan zeggen dat die dat ooit gedaan heeft! Ik voelde me een beetje een indringer, er kon op elk moment een bosneger uit zijn hutje springen om ons te gijzelen (hoezo overdreven!)

Ook het lopen in de jungle naar de Ananasberg was een mooie belevenis. In het begin dacht ik dat het gewoon net als in Zwitserland was, mooi over een paadje lopen en omhoog. Maar het begon steeds meer dichtgegroeid te worden. Daarvoor liep Papada (gids in het oerwoud) voorop met 3 jongetjes. Zij kapten ter plekke de weg open om verder te kunnen. Overal waar je keek waren er planten en bomen. Ook zagen we van die touwen waarmee en aap altijd slingert. Wow Tarzan kan zo uit de bosjes komen slingeren!! GAHAAF!!
Ook bloemen, palmen en andere kleuren. Overal waar je keek zag je dichtgegroeid groen! De dieren bleven weg, we hoorden ze wel, maar helaas kwamen ze niet dichtbij. Dat was jammer, maar we hebben wel 1 geweldig mooie felblauwe vlinder gezien. De jongentjes die mee waren, liepen gewoon op blote voeten mee. WOW PETJE AF!! Ik met een dure broek en goede wandelschoenen (reclame Klinkenberg Schoenen) liep al door, maar die jongens liepen zo handig en sprongen overal over heen, met blote voeten!! Hallohoo!! Klinkenberg Schoenen promoten hoeft hier niet echt dus... Niet nodig! Ook hebben we Mantje, Marcel en nog wat bosnegers de vogeltjesdans geleerd! Zij leerden ons Saramacaanse liedjes, maar wij leerden ze de vogeltjesdans!! Haha, ze vonden het geweldig. Ze hebben het zelf opgenomen met de tekst hoe ze het dansje moesten doen zodat ze dat aan de volgende toeristen kunnen leren! Ze oefenden onder het eten, in de boot met varen overal! Lachen!! Haha, dadelijk denkt iedereen dat de vogeltjesdans al eeuwenoud is en afstamt van de boslandcreolen! Met de vogeltjesdans namen we ook afscheid van Mantje en Marcel onze gids. Ook onze kok Guno, zullen we missen met zijn verhalen over Kaas kopen in Nederland en nog meer zwamverhalen die we moesten aanhoren heel de trip door!

Goed nu in het internetcafe aangekomen, doorregent en door de slippers opgespatte modder op mijn rok, kunnen we dadelijk weer beginnen met WASSIES draaien! We hebben hier toch ook zo onze minpunten hoor..... het regent ook veel!

Maar goed maandag begint onze stage en dan zul je na al die trips en vakantiedagen, meer over datgene horen waar ik eigenlijk voor kom!! haha!

Tot gauw!
Dikke kus Anne